Γαστρίτιδα, γιατί προκαλείται και πως αντιμετωπίζεται;
Το στομάχι θεωρείται ως ο μυϊκός σάκος που υποδέχεται και προωθεί την τροφή στη διαδικασία της πέψης. Είναι όμως ένα εξελιγμένο και σύνθετο όργανο με μοναδική κατασκευή, βιοχημική λειτουργία, ανοσολογικό ρόλο και αλληλεπίδραση με τα μικρόβια. Είναι το πιο σημαντικό όργανο του πεπτικού σωλήνα, καθώς είναι το πρώτο που έρχεται σε επαφή με τις εισερχόμενες στον οργανισμό ουσίες, συμπεριλαμβανομένων και των τροφών. Το παραγόμενο γαστρικό οξύ, όχι μόνο πυροδοτεί την διαδικασία της πέψης, αλλά αποτελεί και την πρώτη γραμμή άμυνας του οργανισμού έναντι των μικροβίων. Το τοίχωμα του στομάχου και η λειτουργία του επιδρούν στην ισορροπία του ανοσοποιητικού συστήματος. Παράγει ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη και το βάρος και εμπλέκονται στην παχυσαρκία. Αλληλεπιδρά με το νευρικό σύστημα. Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι ένα υγιές στομάχι είναι ο δρόμος για ένα υγιή και ισορροπημένο άνθρωπο.
Μια συχνότατη διαταραχή της ομαλής γαστρική λειτουργίας είναι η γαστρίτιδα. Με τον όρο εννοούμε κάθε είδους φλεγμονή του τοιχώματος του στομάχου και συνήθως διαχωρίζεται σε οξεία και χρόνια. Η οξεία γαστρίτιδα είναι συνήθως περιοριζόμενη και δεν αφήνει μόνιμες βλάβες, ενώ η χρόνια οφείλεται ποικίλους παράγοντες, κυρίως όμως στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Αυτό είναι ένα μικρόβιο που προκαλεί την πιο συνηθισμένη παγκοσμίως χρόνια λοίμωξη , και ευθύνεται για τα περισσότερα έλκη και τον καρκίνο του στομάχου. Σε κυτταρικό επίπεδο η γαστρίτιδα διαχωρίζεται σε μη ατροφική και ατροφική. Στην ατροφική το τοίχωμα του στομάχου «χάνει» αδενικά στοιχεία και γίνεται κατάλληλο έδαφος για ανάπτυξη καρκίνου.
Η οξεία γαστρίτιδα
Συμπεριλαμβάνονται διάφορες καταστάσεις που προκαλούν αιφνίδια φλεγμονή. Εκδηλώνεται συχνότερα με επιγαστρική δυσφορία, μπορεί να υπάρχουν και ναυτία, έμετος, ανορεξία, ρέψιμο. Σπάνια μπορεί να υπάρχει έντονος πόνος με έμετο, πυρετός, ρίγος και λόξυγκας.
Τα αίτια είναι ποικίλα. Φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και γαστρορραγία ή διάτρηση. Όπως τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και η ασπιρίνη. Η κατάχρηση αλκοόλ, η κοκαΐνη και το χασίς, το άγχος, η ακτινοβολία προκαλούν γαστρίτιδα. Η κακή αιμάτωση σε περιπτώσεις καρδιοπαθειών ή αγγειακών προβλημάτων είναι αιτία γαστρίτιδας. Τα χολικά υγρά, που χρειάζονται για την πέψη των τροφών στο λεπτό έντερο, όταν παλινδρομούν στο στομάχι, το διαβρώνουν. Μικρόβια προκαλούν γαστρίτιδα. Το πλέον συχνό είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού στο οποίο θα αναφερθούμε αργότερα. Άλλα σπανιότερα είναι στρεπτόκοκκος, σταφυλόκοκκος, πρωτέας, κλωστηρίδιο, κολοβακτηρίδιο, φυματίωσης, σύφιλης. Ιοί (CMV), παράσιτα και μύκητες ευθύνονται σπανιότερα για γαστρίτιδα. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνούμε την αλλεργία, την τροφική δηλητηρίαση και το απευθείας τραύμα (πχ. κατάποση ξένου σώματος).
Η διάγνωση της οξείας γαστρίτιδας βασίζεται στο ιστορικό και στον έλεγχο με γαστροσκόπηση. Η θεραπεία είναι ανάλογη της αιτίας.
Η χρόνια γαστρίτιδα
Η χρόνια γαστρίτιδα μπορεί να οφείλεται σε φλεγμονώδεις ή μη φλεγμονώδεις παράγοντες:
Φλεγμονώδεις:
- Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού- πιο συχνή αιτία
- Ελικοβακτηρίδιο heilmannii
- Μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης, σύφιλη, τοξοπλάσμωση, anisakaisis
- Παράσιτα
- Ιοί (κυτταρομεγαλοïός, ιός του έρπητα)
- Μη φλεγμονώδεις:
- Αυτοάνοση γαστρίτιδα
- Χημική γαστροπάθεια (χρόνια παλινδρόμηση χολής, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη- ασπιρίνη)
- Ουραιμική γαστροπάθεια
- Χρόνια κοκκιωματώδης γαστρίτιδα ( ν.Crohn, σαρκοείδωση, ν. Wegener, ξένο σώμα, κοκαΐνη, η ωσινοφιλική γαστρίτιδα, αλλεργία, αγγειίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, αμυλοείδωση, ιστιοκύττωση, γαστρικός καρκίνος, λέμφωμα)
- Κοιλιοκάκη
- Ηωσινοφιλική γαστρίτιδα
- Μετακτινική γαστρίτιδα
- Αντίδραση μοσχεύματος προς ξενιστή
- Ισχαιμική γαστρίτιδα
Από τις αναφερόμενες περιπτώσεις αξίζει να αναφερθούμε εκτενέστερα στα κάτωθι:
Η αυτοάνοση ατροφική γαστρίτιδα
Σχετίζεται με την εμφάνιση ειδικών αντισωμάτων και προοδευτική εμφάνιση ατροφίας. Μπορεί να εκδηλωθεί με μεγαλοβλαστική αναιμία- έλλειψη βιταμίνης Β12.
Επίσης μπορεί να οδηγήσει σε ειδική μορφή καρκίνου (καρκινοειδείς όγκοι).
Χρόνια αντιδραστική χημική γαστροπάθεια
Σχετίζεται με μακροχρόνια χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και ασπιρίνης. Επίσης αναπτύσσεται όταν παλινδρομεί στο στομάχι εντερικό υγρό περιέχον χολή. Αυτό συνήθως συμβαίνει μετά από επεμβάσεις γαστρεκτομής, μπορεί όμως να συμβεί και σε ανέπαφο στομάχι.
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και η ασπιρίνη συνήθως χρησιμοποιούνται ως παυσίπονα, προστατευτικά σε καρδιακά και αγγειακά νοσήματα, σε αρθροπάθειες και άλλα διάφορα νοσήματα.
Από τους χρόνιους χρήστες το 25% αποκτούν έλκος, το 60% οποιαδήποτε παθολογία, ενώ το 2% θα εισαχθεί σε νοσοκομείο με μεγάλη επιπλοκή.
Ο κίνδυνος των επιπλοκών αυξάνεται σε υψηλότερες δόσεις, αλλά είναι υπαρκτός και σε μικρές δόσεις και σε φιλικότερες μορφές (εντεροδιαλυτά σκευάσματα).
Περισσότερο κινδυνεύουν οι λεγόμενοι ασθενείς υψηλού κινδύνου. Αυτοί είναι
- όσοι λαμβάνουν μεγάλη δοσολογία
- όσοι έχουν ιστορικό έλκους
- όσοι αναφέρουν ανεπιθύμητη ενέργεια σε προηγούμενη χρήση
- όσοι είναι ηλικίας μεγαλύτερης των 60ετών
- όσοι λαμβάνουν ταυτόχρονα αντιπηκτικά και κορτιζόνη.
Η πιο συνηθισμένη και σημαντική χρόνια γαστρίτιδα είναι η προερχόμενη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού
Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι η κύρια αιτία χρόνιας γαστρίτιδας, πεπτικού έλκους, καρκίνου του στομάχου και γαστρικού λεμφώματος (MALT). 50% του πληθυσμού της γης πάσχει από αυτό. Η μόλυνση γίνεται συνήθως στην παιδική ηλικία. Η επικράτηση του αφορά περισσότερο τις αναπτυσσόμενες κοινωνίες. Συνθήκες καλής υγιεινής οδηγούν σε μικρότερα ποσοστά μόλυνσης.
Πρόκειται για ένα σπειροειδές βακτήριο που αποικίζει και μολύνει το στομάχι. Διεισδύει στο τοίχωμα του στομάχου καταστρέφοντας το και προκαλώντας έντονη ανοσιακή απάντηση και φλεγμονή. Δημιουργείται ένας καταρράκτης φλεγμονωδών ουσιών, που οδηγούν σε λειτουργικές διαταραχές, όπως ελάττωση της γαστρικής έκκρισης, υπερέκκριση οξέος κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Το ελικοβακτηρίδιο προκαλεί ανοσολογική αντίδραση όπως κάθε άλλο μικρόβιο, αλλά δεν καταστρέφεται από τον οργανισμό και προκαλεί μακροχρόνια λοίμωξη και επίδραση σε διάφορες λειτουργίες. Εμφανίζει δυο τύπους συμπεριφοράς. Μπορεί να οδηγήσει σε ελκοπάθεια ή να προκαλέσει γαστρική ατροφία, η οποία μπορεί να καταλήξει σε καρκίνο.
Παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη της λοίμωξης είναι ο τύπος του ελικοβακτηριδίου, το ανοσοποιητικό σύστημα του πάσχοντος και περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως το κάπνισμα και η διατροφή (χρήση αλατιού).
Οι ασθενείς με ελικοβακτηρίδιο μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί ή να έχουν συμπτωματολογία ανάλογη του προβλήματος που αυτό έχει προκαλέσει, όπως μετεωρισμό, πόνο, ναυτία, έμετο, δυσφορία.
Λόγω της πολλαπλής επίδρασης του στον ανθρώπινο οργανισμό, κρίνεται σκόπιμη και αναγκαία η αναζήτηση του ελικοβακτηριδίου. Αυτή γίνεται με μη επεμβατικούς και επεμβατικούς τρόπους. Μπορεί να ανιχνευτεί στο αίμα, στα κόπρανα και στην αναπνοή με ειδικά τεστ και με άμεσο αποτέλεσμα. Επίσης μπορεί να αναζητηθεί και με τη γαστροσκόπηση, με την οποία μπορούμε επιπλέον να προσδιορίσουμε τη βλάβη που έχει προκαλέσει.
Η εκρίζωσή του με ειδική αγωγή επιλύει κάποιες επιπλοκές, σταματά την εξέλιξη άλλων, βελτιώνει την συμπτωματολογία. Είναι εντυπωσιακό ότι θεραπεύει το λέμφωμα (MALT).
Αντιμετωπίζοντας κάθε παράγοντα που προκαλεί γαστρίτιδα αναχετούμε την εξέλιξη της νόσου. Παραμένει όμως ερώτημα προς έρευνα κατά πόσο εξαλείφουμε πλήρως την πιθανότητα εξέλιξης των μόνιμων βλαβών που παραμένουν στο τοίχωμα του στομάχου. Καθίσταται έτσι αναγκαία η πρόληψη. Αυτό σημαίνει προσοχή στο στομάχι μας, μη εξοικείωση με τη χρόνια συμπτωματολογία και άμεσο έλεγχο και αντιμετώπιση των ενοχλημάτων.
Πώς αντιμετωπίζεται η λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο και τι συμβαίνει μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας;
Η αντιμετώπιση της λοίμωξης από ελικοβακτηρίδιο γίνεται με χορήγηση φαρμάκων για το στομάχι και συνδυασμού αντιβιοτικών, για 14 ημέρες. Μετά την ολοκλήρωση της αγωγής ο γαστρεντερολόγος θα συστήσει τον ενδεδειγμένο χρόνο και τρόπο ελέγχου του αποτελέσματος (συνήθως με τεστ αναπνοής ή τεστ κοπράνων). Σε περίπτωση που η θεραπεία αποδειχθεί επιτυχής, η πιθανότητα επαναμόλυνσης από το μικρόβιο είναι ελάχιστη. Αν αποδειχθεί πως το μικρόβιο δεν εκριζώθηκε, ο ιατρός θα συστήσει την κατάλληλη περαιτέρω φαρμακευτική αγωγή με διαφορετικό συνδυασμό αντιβιοτικών
Γαστρίτιδα είναι μια κατάσταση στην οποία το στομαχικό τοίχωμα φλεγμαίνει. Ο αυλός του στομάχου σχηματίζει πολυάριθμους αδένες, οι οποίοι εκκρίνουν υδροχλωρικό οξύ και ένα πρόδρομο ένζυμο, το πεψινογόνο που στη συνέχεια μετατρέπεται σε πεψίνη, ουσίες υπεύθυνες για την έναρξη της πέψης της τροφής. Κύτταρα στην επιφάνεια του βλεννογόνου του στομάχου παράγουν μια ελαφρώς αλκαλική βλέννα, η οποία καλύπτει τον αυλό. Αυτή δημιουργεί φραγμό ανάμεσα στο υψηλής οξύτητας περιεχόμενο του αυλού και τα κύτταρα και προστατεύει τον ιστό από διάβρωση λόγω της παρουσίας οξέος. Σε κατάσταση φλεγμονής παράγεται λιγότερο υδροχλωρικό οξύ και ένζυμα, αλλά και λιγότερη βλέννα, οπότε ο στόμαχος δεν προστατεύεται επαρκώς από τη διαβρωτική δράση των οξέων.
Ποιες κατηγορίες γαστρίτιδας υπάρχουν;
Οξεία αιμορραγική γαστρίτιδα
Στην πρώτη φάση της οξείας γαστρίτιδας κρίνεται απαραίτητη η πλήρης αποχή από κάθε είδους στερεάς τροφής. Αφού αντιμετωπιστεί η οξεία αυτή κατάσταση από την ιατρική ομάδα ξεκινά σταδιακά η από του στόματος σίτιση. Αρχικά ο ασθενής λαμβάνει μία υδρική/υδαρή δίαιτα η οποία μπορεί να περιλαμβάνει υγρά όπως χαμομήλι και σούπες. Σταδιακά περνάμε σε μία ελαφρά δίαιτα με μικρά και συχνά γεύματα μέσα στη διάρκεια της ημέρας. Αυτό θα συμβεί συνήθως σε διάστημα περίπου 2-5 ημερών, όσο χρειάζεται δηλαδή και ο βλεννογόνος για να επουλωθεί.
Χρόνια γαστρίτιδα
Στην περίπτωση της χρόνιας γαστρίτιδας είναι σημαντικό ο ασθενής να ακολουθεί κάποιες διατροφικές οδηγίες τόσο για την ανακούφιση αλλά και για την αποφυγή έξαρσης των συμπτωμάτων.
Οξεία αιμορραγική γαστρίτιδα
Στην πρώτη φάση της οξείας γαστρίτιδας κρίνεται απαραίτητη η πλήρης αποχή από κάθε είδους στερεάς τροφής. Αφού αντιμετωπιστεί η οξεία αυτή κατάσταση από την ιατρική ομάδα ξεκινά σταδιακά η από του στόματος σίτιση. Αρχικά ο ασθενής λαμβάνει μία υδρική/υδαρή δίαιτα η οποία μπορεί να περιλαμβάνει υγρά όπως χαμομήλι και σούπες. Σταδιακά περνάμε σε μία ελαφρά δίαιτα με μικρά και συχνά γεύματα μέσα στη διάρκεια της ημέρας. Αυτό θα συμβεί συνήθως σε διάστημα περίπου 2-5 ημερών, όσο χρειάζεται δηλαδή και ο βλεννογόνος για να επουλωθεί.
Συχνά αίτια γαστρίτιδας αποτελούν τα εξής
- Λοίμωξη (ελικοβακτήριο του πυλωρού, H. pylori)
- Χημικές ουσίες και φάρμακα (αλκοόλ, κάπνισμα και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη)
- Αυτοάνοσοι μηχανισμοί
Λιγότερο συχνά αίτια είναι η νόσος του Crohn, που δύναται να προκαλέσει βλάβες σε όλο το μήκος του γαστρεντερικού σωλήνα, η σαρκοείδωση, αλλεργίες σε τρόφιμα και λοιμώξεις από μικροοργανισμούς, διαφορετικούς από το H. pylori.
Συμπτώματα γαστρίτιδας
Ορισμένοι ασθενείς πονούν ή αισθάνονται δυσφορία στην κοιλιακή χώρα, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητο, αφού η γαστρίτιδα μπορεί να είναι και ελεύθερη συμπτωμάτων. Πολλές φορές ίσως εμφανιστεί αίσθημα ναυτίας ή εμέτου. Είναι, όμως, σύνηθες η οξεία γαστρίτιδα λόγω των διαβρώσεων να προκαλέσει αιμορραγία. Αυτή εκδηλώνεται με αιματέμεση, δηλαδή την παρουσία αίματος στον έμετο του ασθενούς, ενώ συχνά συνυπάρχει και μέλαινα κένωση, λόγω χρωματισμού των κοπράνων από το αίμα. Αδυναμία και κόπωση μπορεί να είναι επίσης συμπτώματα της αιμορραγικής γαστρίτιδας. Καθώς η κατάσταση αυτή μπορεί να αποβεί απειλητική για τη ζωή, κρίνεται απαραίτητο ο ασθενής να καλέσει το γιατρό του σε περίπτωση που έχει υποψία αιμορραγίας.
Η χρόνια γαστρίτιδα συνεπάγεται επιπλοκές για τον οργανισμό
Έλκη στομάχου
Συχνά ο βλεννογόνος υφίσταται βαθιά λύση στη συνέχειά του λόγω της δράσης των οξέων και προκαλούνται πεπτικά έλκη. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και η λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού συχνά οδηγούν στην ανάπτυξη ελκών.
Ατροφική γαστρίτιδα
Η χρόνια επιπολής γαστρίτιδα προοδευτικά δύναται να εξελιχθεί σε ατροφική. Στην περίπτωση αυτή, ατροφούν οι αδένες του στομάχου και αδυνατεί να παράγει τις ουσίες που φυσιολογικά παράγει.
Αναιμία
Η αργή, αλλά συνεχής απώλεια μικρών ποσοτήτων αίματος λόγω της αιμορραγίας του στομάχου προοδευτικά μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία.
Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12
Η έλλειψη του ενδογενούς παράγοντα, μιας πρωτεΐνης που παράγεται στο στομάχι και είναι υπεύθυνη για την απορρόφηση της βιταμίνης Β12, μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια της βιταμίνης στον οργανισμό. Η βιταμίνη αυτή είναι απαραίτητη για τη διαδικασία της αιμοποίησης. Συνεπώς, η έλλειψή της μπορεί να προκαλέσει ένα είδος αναιμίας, που καλείται κακοήθης.
Ογκογένεση
Η χρόνια γαστρίτιδα αυξάνει τις πιθανότητες να δημιουργηθούν καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι στο στομάχι.
Θεραπεία για την αντιμετώπιση
Η θεραπεία της γαστρίτιδας συνεπάγεται μείωση του υδροχλωρικού οξέος του στομάχου ή θεραπεία της υποκείμενης αιτία.
Αγωγή με αντιόξινα, Η2 αναστολείς ή αναστολείς αντλίας πρωτονίων μπορεί να μειώσει το παραγόμενο οξύ στο στομάχι και έτσι να επουλωθεί ο βλεννογόνος.
Από την άλλη, εκρίζωση του ελικοβακτηρίου του πυλωρού είναι πολύ σημαντική ακόμη και αν ο ασθενής δεν εμφανίζει συμπτώματα. Ασθενείς με κακοήθη αναιμία μπορούν να συμβουλευθούν το γιατρό τους, σχετικά με τη διαχείριση της ανεπάρκειας Β12.
Πρόληψη της γαστρίτιδας
Στην περίπτωση της γαστρίτιδας λόγω λοίμωξης από H. pylori είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζει κανείς, πως η τήρηση των κανόνων υγιεινής είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη οποιασδήποτε λοίμωξης. Συχνό πλύσιμο των χεριών και καλό μαγείρεμα των τροφών είναι οι πιο απλοί κανόνες που μπορεί να τηρήσει κανείς για την προστασία του.
Διατροφική αντιμετώπιση για τα συμπτώματα
Οξεία αιμορραγική γαστρίτιδα
Αφού αντιμετωπιστεί η οξεία αυτή κατάσταση από την ιατρική ομάδα, ο ασθενής ξεκινά την από του στόματος σίτιση. Αρχικά, λαμβάνει υγρά, όπως χαμομήλι και στη συνέχεια μεταβαίνει σε μια ελαφρά δίαιτα. Αυτό θα συμβεί σε διάστημα περίπου 2-5 ημερών, όσο χρειάζεται ο βλεννογόνος για να επουλωθεί.
Χρόνια γαστρίτιδα
Στις περιόδους έξαρσης της φλεγμονής, καλό θα ήταν να περιορίζεται η κατανάλωση ορισμένων τροφών που δυνητικά ερεθίζουν το βλεννογόνο. Οι ασθενείς θα περιοριστούν σε μια ελαφρά δίαιτα, αποφεύγοντας τα καρυκεύματα και τα μπαχαρικά, τα όξινα τρόφιμα, όπως λεμόνι και ξύδι, καφεϊνούχα ροφήματα και το αλκοόλ. Αντιθέτως, κατά τις περιόδους ύφεσης, ωφελούνται από μια ισορροπημένη διατροφή, καταναλώνοντας τρόφιμα από όλες τις ομάδες.
Ποια τρόφιμα πρέπει να αποφεύγονται;
- Όξινα τρόφιμα τα οποία θα αυξήσουν την οξύτητα του γαστρικού υγρού επιδεινώνοντας έτσι τα συμπτώματα της γαστρίτιδας. Τέτοια τρόφιμα είναι τα εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, γκρέιπφρουτ, μανταρίνι), το λεμόνι, το ξίδι αλλά και η ντομάτα ή ο χυμός της.
- Καφεϊνούχα ροφήματα και τρόφιμα είναι καλό να αποφεύγονται, μεταξύ άλλων κάποιες πηγές που ίσως δεν γνωρίζετε είναι η σοκολάτα και τα αναψυκτικά τύπου κόλα.
- Η αποφυγή αλκοόλ είναι επίσης απαραίτητη στην περίπτωση γαστρίτιδας.
- Τα πικάντικα τρόφιμα μαγειρεμένα με πολλά καρυκεύματα και μπαχαρικά καλό θα είναι επίσης να λείπουν από το διαιτολόγιό ασθενών με γαστρίτιδα καθώς μπορεί δυνητικά να ερεθίσουν το βλεννογόνο του στομάχου.
- Τα πολύ λιπαρά τρόφιμα θα πρέπει να αποφεύγονται καθώς «βαραίνουν» το στομάχι και πιθανώς επιδεινώνουν την φλεγμονή.
Υπάρχουν τρόφιμα που βοηθούν;
- Τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες όπως φρούτα (εκτός των εσπεριδοειδών), λαχανικά, όσπρια αλλά και δημητριακά ολικής αλέσεως.
- Ένας άλλος λόγος για την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών είναι η περιεκτικότητά τους σε αντιοξειδωτικές βιταμίνες οι οποίες βοηθούν στην αντιμετώπιση της φλεγμονής.
- Άπαχο κρέας (κοτόπουλο, γαλοπούλα) αλλά και ψάρια.
- Τρόφιμα που περιέχουν προβιοτικά όπως το γιαούρτι και το κεφίρ.
- Τέλος το πανταχού παρών νερό! Μην ξεχνάτε να πίνετε την συνιστώμενη ποσότητα νερού ημερησίως καθώς βοηθά στην απομάκρυνση βλαβερών ουσιών και τοξινών από τον οργανισμό.
Με ποιους χειρισμούς μπορούν να αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα;
Υπάρχουν όμως και κάποιοι επιπλέον χειρισμοί, διατροφικοί και μη, που μπορούν να βοηθήσουν στον περιορισμό των συμπτωμάτων και επομένως είναι σημαντικό να τους έχουμε κατά νου:
- Φροντίζουμε να καταναλώνουμε μικρά και συχνά γεύματα. Τα γεύματα δεν θα πρέπει να απέχουν μεταξύ τους περισσότερο από 3 ώρες περίπου προκειμένου το στομάχι να μην μένει «άδειο» και ευάλωτο στη δράση των οξέων. Τα μικρά γεύματα θα βοηθήσουν επίσης στον περιορισμό συνηθισμένων συμπτωμάτων όπως η ναυτία και ο εμετός.
- Καταναλώνουμε εύπεπτα τρόφιμα αλλά βοηθάμε και εμείς στην καλύτερη και γρηγορότερη πέψη μασώντας καλά την τροφή που καταναλώνουμε. Έτσι περιορίζουμε και την καούρα που συχνά υπάρχει σε περιπτώσεις γαστρίτιδας.
- Περιορίζουμε το άγχος όσο περνάει από το χέρι μας. Η ενασχόληση με κάποια φυσική δραστηριότητα ή με κάποιο χόμπι θα μας βοηθήσει να διοχετεύσουμε το άγχος μας αλλού και όχι στο στομάχι μας!
- Η αποφυγή του καπνίσματος για άλλη μία φορά βελτιώνει την κατάσταση της υγείας μας και στην περίπτωση της γαστρίτιδας.
- Σιγουρευτείτε ότι έχετε χωνέψει πριν ξαπλώσετε για ύπνο. Η κατανάλωση του τελευταίου σας γεύματος 2-3 ώρες πριν την κατάκλιση θα βοηθήσει.
- Φροντίστε να μην καταναλώνετε το φαγητό και τα ροφήματά σας πολύ ζεστά καθώς μπορεί να επιδεινώσουν συμπτώματα της γαστρίτιδας όπως η ναυτία.
Υπάρχουν συμπληρώματα που μπορούν να βοηθήσουν;
- Όπως αναφέρθηκε και προηγουμένων η γαστρίτιδα συχνά προκαλεί ανεπάρκεια βιταμίνης Β12. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να εξετασθεί η περίπτωση συμπληρωματικής της χορήγησης.
- Συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης C και ω3 λιπαρών οξέων μπορεί να ωφελήσει λόγω της ισχυρής τους αντιοξειδωτικής δράσης. Με τον τρόπο αυτό περιορίζεται η φλεγμονή και ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα του πάσχοντα οργανισμού.
- Η λήψη προβιοτικών πιθανώς επίσης να βοηθά. Σε έρευνες φάνηκε τα προβιοτικά να βοηθούν στην πρόληψη της μόλυνσης με παθογόνα βακτήρια (όπως το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού) τόσο μέσω της ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού όσο και μέσω του άμεσου ανταγωνισμού των προβιοτικών βακτηρίων με το παθογόνο.
Πηγή: https://www.mednutrition.gr
